θορογουμμίτης

ο (ορυκτ.) πυριτικό ορυκτό τού θορίου και τού ουρανίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο σύνθ., αντιδάνειο ως προς το β' συνθετικό του, πρβλ. αγγλ. thorogummite < thoro- (< Thor, όνομα της σκανδιναβικής μυθολογίας) + -gummi- (< λατ. gummi < αρχ. ελλ. κόμμι) + -ite].